Ter nagedachtenis aan Marinus Kersten

Ons bereikte onlangs het nieuws dat op 30 november jl. Marinus Kersten is overleden, een man wiens naam en foto’s in onze clubarchieven heel vaak te vinden zijn.

Marinus zag in 1933 het levenslicht en was de jongste van acht kinderen in een echte Treffersfamilie. Marinus was een heel verdienstelijk wielrenner, werd 2 keer Gelders kampioen, maar uiteindelijk wilde hij weer gaan voetballen. Hij melde zich aan bij de rood zwarten, maar daar was geen plek in het eerste voor hem, op zijn werk werd hij door oud-voorzitter Jan de Bruin gevraagd om bij Achilles te komen voetballen en zo kwam Marinus in 1956 bij Achilles terecht. Hij voelde er zich gelijk als een vis in het water en Marinus beschikte ook over de nodige voetbalkwaliteiten. In 1957 werd gelijk de titel binnen gesleept.

Het 1e elftal veroverde met Marinus in de gelederen ook in 1964 het kampioenschap. Onderstaand Marinus vol in beeld na de veldbestorming door de supporters.

De kampioensfeesten waren destijds ook al beregezellig en onze leus onverwoestbaar te zijn, droegen de mannen van toen al met zich mee getuige onderstaande foto daags na het kampioenschap bij het traditionele “noa pruuve”.

Marinus werd ook nog een keer kampioen met het 2e met onder ander Willy Verriet en Gerrie de Swies in het elftal. In de uitwedstrijd bij Jonge Kracht in Huissen werd de titel binnengehaald. Nadat Marinus zijn actieve loopbaan beëindigde ging hij samen met zijn boezemvriend Jan Visser de EHBO- en massagecursussen volgen. Samen met Jan vormde Marinus vele jaren lang de medische staf bij het eerste. Dien, de vrouw van Jan, en Greet van Marinus waren er altijd bij. De beide echtparen hadden een zeer lange en hechte vriendschap. Ook in deze mooie periode werden er nog kampioenschappen gevierd in de jaren 1974, 1978 en 1983. Marinus en Jan zijn vereeuwigd op veel kampioensfoto’s. Marinus deed overigens ook nog dienst als grensrechter als het nodig was.

Of dat nog niet genoeg was, vele jeugdspelertjes hebben van Marinus de eerste kneepjes van het voetbal geleerd. Het allerbelangrijkste waar Marinus altijd op hamerde was tweebenigheid. Elke keer opnieuw werden de kleine mannen er door Marinus op gewezen hoe belangrijk het was met beide benen gericht te kunnen trappen. Traptechniek, daar lag de nadruk op en dat was de basis van het spelletje.

De jaren met de veteranen waren ook onvergetelijk. De uitstapjes waren slopend maar vooral heel gezellig, prachtige tijden en langdurige vriendschappen ontstonden en bleven.Vanaf eind jaren tachtig is Marinus vooral supporter geweest samen met Greet. Ook bij algemene ledenvergaderingen was Marinus altijd aanwezig, het wel en wee van de club ging hem zeer ter harte.Weinig wedstrijden misten ze samen, na de verhuizing eind 2019 naar sportpark Noord bleef Marinus de zwart-witten trouw volgen langs de lijn.

In het voorjaar 2020 werd duidelijk dat het kaarsje bij Marinus, inmiddels op een mooie leeftijd van 87 jaar aanbeland, langzaam ging doven. En het overlijden kwam voor Greet en de familie dan ook niet heel onverwacht. De leegte die Marinus achterlaat is er niet minder om.

Achilles’29 wil haar dank uitspreken voor de geweldige verdiensten die Marinus voor onze club heeft gehad. Een geweldige clubman is heengegaan. Zoon Harm heeft het Achilles DNA ook meegekregen. En Greet, we zullen haar zeker nog gaan zien bij onze club, daarom heeft ze al besloten het lidmaatschap van haar Marinus over te nemen.

Wij condoleren Greet, Harm, Ingeborg, Mijntje en Stijn en wensen hen alle sterkte toe.

Marinus, dank voor alles en rust in vrede!

Bestuur en leden Achilles’29