Een aantal van ons wisten het, Gertjan had sinds medio februari te kampen met zware gezondheidsproblemen. En toen bereikte ons op zondag morgen de 15e maart het trieste nieuws dat Gertjan zijn ongelijke strijd was verloren, net 50 jaar oud. Hoe hard trof hem het lot.
Gertjan speelde in zijn jeugd voor de Treffers, daar speelde hij ook nog wat jaartjes in de senioren tot hij in 1994 de overstap maakte naar Achilles. Hij ging spelen in het 7e elftal. Vele jaren maakte Gertjan deel uit van de recreatieve elftallen van Achilles, hij werd een clubman. Gertjan verwierf bij ons de bijnaam “Camacho”. Ondanks dat hij niet groot van stuk was, was Gertjan sterk en voor de duvel niet bang. Zijn vliegende tackles op de bal waren vermaard en deden denken aan de legendarische back van Real Madrid, Camacho. Hij was er trots op want zijn tackles waren hard maar fair, slechts zelden blesseerde hij een tegenstander. Was je hem voorbij, dan kwam je hem nog drie keer tegen. Ook nam hij geregeld plaats onder de lat als de vaste keeper er niet was. Hij vloog graag door de goal, er zat hem ook niets in de weg.
Omstreeks 1998 verhuisde Gertjan naar Well. Hij stichtte er samen met Rianne een gezin, samen kregen ze twee dochters, Lonneke en Milou. Gertjan was een echte gezinsman maar hij bleef wel deel uit maken van onze zaterdagelftallen. Je kon van hem op aan, hij was er altijd. Je hoefde hem niet te motiveren want zijn instelling was voorbeeldig. Pas een aantal jaren geleden besloot hij aan te sluiten bij de plaatselijke EWC waar hij in het veteranenteam ging spelen. Later werd er hij leider na een zware kruisbandblessure.
Het eerste elftal van Achilles volgde hij op de voet. Met zijn voetbalmaten Bart, John, Gerald en Ton sloeg hij zelden een wedstrijd over. Gertjan was fanatiek op het veld maar ook langs de lijn, zijn fanatisme sloeg niet door want met droge humor hield hij het zelf altijd binnen de perken. De vele successen van onze club heeft Gertjan volop meegevierd, het waren geweldige tijden. Maar hij bleef niet weg toe het minder ging. Nagenoeg op alle ledenvergaderingen en -bijeenkomsten was hij er. Betrokken en altijd correct, een goeie kerel.
En toen ging het fout. Een gezonde levensstijl staat niet garant voor een lang leven. Fit als een hoentje werd hij ziek, kreeg hij hartklachten en herseninfarcten. Hoe goed de medici in Venlo en Maastricht ook hun best deden en hoe hard Gertjan ook vocht, het ging hartstikke fout.
Wij verliezen een gewaardeerd lid, trouw aan de club tot op het laatst. Wij zijn hem daar dankbaar voor en bewaren Gertjan in onze herinnering. Wij betuigen Rianne, Lonneke en Milou onze oprechte deelneming bij dit enorme verlies. Uiteraard geldt dit ook voor de ouders van Gertjan en verdere familie. Alle mogelijke sterkte gewenst voor de komende tijd maar ook voor de tijd daarna.
Gertjan, rust in vrede.
Leden Achilles’29
